به لیمو

کاشت:

به لیمو  به عنوان یک گیاه دارویی- معطر و زینتی کشت میشود. نیاز اصلی غذایی 200-150 کیلوگرم کود ازته، 300-250 کیلوگرم کود فسفر و 100-80 کیلوگرم در هکتار کود پتاس میباشد که کودها را قبل از کشت به خاک افزوده و شخم میزنیم. فواصل کشت در اسلونی با بهترین مواد موثره cm 40*40 توجیه شده است که در هر 100 متر مربع میتوان 8/11 کیلوگرم برگ خشک و 3/119 میلی لیتر اسانس به دست آورد که با این فواصل حدود 62500 قلمه نیاز میباشد. اما در کشت مکانیزه و استفاده از حداقل ادوات کشاورزی و تحقیقات دیگر فواصل کشت 120-50*80-40 در نظر گرفته اند که قلمه مورد نیاز حدود 17000 تا 31500 قلمه است. سیستم آبیاری را بصورت فارو، قطره نیمه متحرک انجام داد.

داشت:

نیاز آبی به لیمو با توجه به فاکتورهای نیاز آبی بین 5-10 روز اعلام کرده اند. به لیمو به غرقابی شدن نسبتا حساس ا ست. بیماری خاصی برایش گزارش نشده است ولی دوآفت کنه هنگام نگهداری در گلخانه گزارش شده است. در پاییز بعد از برگ ریزان بهتر است گیاه از 10 تا 15 سانتی متر طوقه، هرس شود. در زمستانهای سرد برای جلوگیری از سرما زدن ریشه و گیاه بایستی روی اندام گیاهی را با برگ و کاه و کلش کاملا بپوشانیم.اگر گیاه دچار سرمازدگی شد، با آبیاری و کوددهی مناسب و به موقع میتوان امیدوار به جوانه زنی تاخیری گیاه بود.

برداشت:

برداشت به لیمو را در سال میتوان 2 تا 3 بار انجام داد. در ماههای خرداد، مرداد و مهر که تعداد دفعات برداشت با توجه به شرایط تغییر میکند. بیشترین مواد معطر گیاه در زمان گلدهی است و برداشت از برگهای بالایی بهتر است صورت گیرد. برگها را باید در هوای آفتابی که بیشترین اسانس و عدم وجود شبنم است، برداشت نمود. برگها در هنگام جمع آوری نباید پاره شود. برگها را برای نگهداری در انبار بایستی حداکثر در دمای 35 درجه سانتیگراد خشک کرد. در هر 100 گرم برگ خشک از 81/0 تا 19/1 میلی متر اسانس بدست آمده بود. عملکرد برگ خشک در هکتار برابر 1200 کیلوگرم است. به علت هرس کلی گیاه، میتوان به خوبی گیاه را تا 8 و 9 سالگی برداشت اقتصادی نمود، البته تحقیقی در دست نیست. از هر 100 کیلوگرم برگ خشک به مقدار معادل 510 گرم اسانس بدست می آید.